Snabdijevanje pitkom vodom stanovnika Berana, preko vodovodnog sistema, počelo je septembra 1962. godine kada su, poslije skoro dvogodišnje izgradnje, investitori:
potpisali Sporazum i "ustupili na upravljanje i korištenje pitki vodovod Komunalnoj pijačnoj upravi".
Tada ustupljeni “pitki vodovod” sastojao se od sljedećih objekata:
Kaptiranjem "Merića vrela" kod Lubnica koje je magistralnim gravitacionim cjevovodom spojeno sa pumpnom stanicom u Beranama i prekidne komore u mjestu Banjevac 1988. godine, obezbijedjene su dodatne količine vode za piće i stvoreni uslovi za priključenje svih prigradskih naselja na gradski vodovodni sistem. Rekonstrukcijama ovog cjevovoda u 2008. i 2014. godini količine vode zahvaćene sa ovog vodoizvorišta povećane su za 30 %.
Dapsićko-polički vodovodni sistem je gradjen u periodu od 1980. do 1983.godine. Tada je kaptiran izvor u neposrednoj blizini Dapsićke rijeke i izgradjeni su magistralni gravitacioni i potisni cjevovodi, prekidna komora u Dapsićima i pumpna stanica i rezervoar na Polici i vodovodna mreža za snabdijevanje vodom mještana Dapsića, Petnjika, Gornje Budimlje, Police kao i privrednih subjekata i ustanova na teritoriji ovih mjesnih zajednica.
Iako ovaj vodovodni sistem nije bio završen, ni tehnički ni tehnološki, njegovo korištenje je počelo 1983.godine.
Odlukom Skupštine opštine Berane 1996.godine ovaj vodovodni sistem ustupljen je na upravljanje i gazdovanje “JP za stambeno komunalnu djelatnost”.
Poslije brojnih organizacionih i strukturnih promjena, od 2002. do 2014.godine, gradskim i Dapsićko-poličkim vodovodom je gazdovalo i upravljalo Javno preduzeće “Vodovod i kanalizacija “ a od 2014. godine to je u nadležnosti Drustva sa ogranicenom odgovornošću "Vodovod i kanalizacija".
Sa "Merića vrela" se u kontinuitetu zahvata nešto preko 200 lit/sek, sa "Manastirskog vrela", kada je to potrebno, 85 lit/sek. i "Dapsićkog vrela" 45 lit/sek.
Redovna ispitivanja kvaliteta vode u gradskom vodovodu ukazuju na to da su fizičko-hemijske osobine vode u okviru graničnih vrijednosti relevantnih parametara koji su definisani propisima o kvalitetu vode za piće.
Povremeni problem je zamućenost vode u gradskom vodovodu koja se javlja u kratkom periodu poslije obilnih padavina.
Hlorisanje vode sa "Merića vrela" se vrši u prekidnoj komori na Banjevcu. Postoji još jedan hlorinator, u pumpnoj stanici u Beranama, kojm se hloriše voda sa "Manastirskog vrela" kada je ono u funkciji, a služi i kao rezervni uredjaj za hlorisanje vode sa "Merića vrela".
Sadržaj slobodnog hlora i nivo zamućenosti vode su parametri koji se redovno prate u okviru svakodnevnih poslova nadležne službe u Društvu.
Distributivna mreža (primarna i sekundarna) je oko 168 km i koristi je nešto više od 24.000 gradjana što je preko 85% od ukupnog broja stanovnika Berana. Izradjena je od cijevi različitog materijala – liveno-željeznih, pocinčanih, azbestno-cementnih, polietilenskih i PVC.
Ukupan broj registrovanih potrošača, početkom 2017.godine, je 9.157, od čega su 8.384 fizička lica, a 773 pravna lica. Kod fizičkih lica 6.464 potrošača registrovano je u privatnim kućama, a 1.920 u stambenim zgradama.
Dužina kanalizacione mreže je 19 km i koristi je oko 16.000 gradjana odnosno 55% od ukupnog broja stanovnika Berana.
Registrovano je 5378 priključaka na kanalizacionu mrežu.
Od imovine Društvo ima i prekidne komore na Banjevcu i u Dapsićima, pumpne stanice u Beranama, na Polici i Lužcu i bazene na Jasikovcu i na Polici.
Oprema se sastoji od hidro-mašinske opreme u pumpnim stanicama i na cjevovodima i uređaja za hlorisanje u prekidnoj komori na Banjevcu i u pumpnoj stanici u Beranama.
Društvo posjeduje i dva vozila sa opremom koja služe za održavanje kanalizacije, kao i rovokopač tzv. „damper“.
Ispravnost vode za piće u Beranama vrši Institut za javno zdravlje, i u skladu je sa Pravilnikom o bližim zahtjevima koje u pogledu bezbjednosti treba da ispunjava voda za piće Sl.list CG br. 24/2012. i Pravilnikom o higijenskoj ispravnosti vode za piće Sl. list SRJ br. 42/98 i 44/99.